تاثیر ذکر لا اله الا الله

در شب جمعه یازدهم رجب ۱۳۸۸ ه‍. ق. مطابق ۱۲/۷/۱۳۴۷ ه‍.ش، بر اثر مراقبت و حضور، التهاب و اضطراب شدیدى داشتم، و با برنامه عملى جناب استاد علامه طباطبایى - رضوان الله علیه - روزگار مى گذراندم؛ تا قریب یک ساعت به اذان صبح که به ذکر کلمه طیبه )لا اله الا الله (اشتغال داشتم، دیدم سر تا سر حقیقت و همه ذرات مملکت وجودم با من در این ذکر شریف همراهند و سرگرم به گفتن )لااله الا الله اند(؛ ناگهان به فضل الهى جذبه اى دست داد که بسیار ابتهاج به من روى آورد. مثل این که تندبادى سخت وزیدن گیرد آنچنان صدایى پى درپى هیچ مکث و تراخى بر من احاطه کرد، و سیرى سریع پیش آمد که هزار بار از سرعت سیر جت سریع السیر در فضا فزونتر بود، و رنگ عالم را بدان گونه که دیده ام از تعبیر ان ناتوانم. عجب این که در آن اثناء گفتم: چه خوش است که به دنیا برنگردم، وقت این معنى در دلم خطور کرده به یاد عائله افتادم که آنها سرپرست مى خواهند، باز گفتم : آنها خودشان صاحب دارند، به من چه؛ تا چیزى نگذشت که از آن حال شیرین باز آمدم و خودم را در آنجا نشسته بودم دیدم. ان الله سبحانه فتاح القلوب و مناح الغیوب .